Κ. Μάτσα: Όποιος έχει λεφτά θα πάει σε ιδιωτικό πρόγραμμα, όποιος δεν έχει θα μείνει στην πιάτσα

Σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ κατά των Ναρκωτικών δεν υπάρχει καμία καλύτερη επιλογή από το να ανεβάσουμε μια συνέντευξη που πάρθηκε πριν λίγους μήνες και αφορά το νομοσχέδιο για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, το οποίο έρχεται τώρα προς διαβούλευση.

Κ. Μάτσα: Όποιος έχει λεφτά θα πάει σε ιδιωτικό πρόγραμμα, όποιος δεν έχει θα μείνει στην πιάτσα
ΠΡΟΒΟΛΗ

 Με το νομοσχέδιο που αναμένεται να έρθει οι φορείς πρόληψης και απεξάρτησης θα κινηθούν σε αχαρτογράφητα νερά, καθώς ο υφυπουργός Υγείας Δημήτρης Βαρτζόπουλος, και ο πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Αθανάσιος Θεοχάρης δεσμεύονται μόνο μέχρι το 2027 για την λειτουργία και την χρηματοδότηση των κέντρων.

Την ίδια στιγμή η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία επισημαίνει το απολύτως αυτονόητο: ότι βασική θεραπευτική προτεραιότητα αποτελεί η προσέγγιση σημαντικού ποσοστού των εξαρτημένων ατόμων που δεν έχουν ενταχθεί στη θεραπευτική διαδικασία, καθώς επίσης και η πρόληψη της εξάρτησης, παρά τις δυσκολίες.

Η επίσημη θέση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας αναφέρει ότι η σύγχρονη αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, χαρακτηρίζεται από το θεραπευτικό πλουραλισμό και επιστημονική προσέγγιση που βασίζεται σε δεδομένα. Κομμάτι που αγγίζουμε στην συνέντευξή μας με την Κατερίνα Μάτσα. 

Η κα Μάτσα είναι πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ και ακόμα αποτελεί την ψυχή του προγράμματος, κάτι που είναι εύκολα αντιληπτό από την παρουσία της στην μονάδα, τις συνεδρίες και της σχέση με τα «παιδιά» της.

Καλησπέρα, κυρία Μάτσα, είναι χαρά μας να βρισκόμαστε εδώ.

Είναι δική μας χαρά να σας έχουμε εδώ.

H συζήτησή μας περιστρέφεται γύρω από το νομοσχέδιο της ενοποίησης των δομών, ποιοι αναμένεται με το προτεινόμενο νομοσχέδιο να ενταχθούν στον ΕΟΠΑΕ. Για ποιον λόγο πιστεύετε πως έρχεται αυτό το νομοσχέδιο προς διαβούλευση;

Σε αυτό το νομοσχέδιο θα ενταχθεί ο ΟΚΑΝΑ, οι ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, οι ΜΚΟ, οι ιδιώτες ψυχίατροι, όλος ο ιδιωτικός τομέας και τα παράνομα ιδιωτικά προγράμματα. Τα τελευταία εμείς τα αποκαλούμε «μαγαζάκια», γιατί λειτουργούν χωρίς άδεια, κανείς δεν ξέρει το πρόγραμμα και κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται εκεί μέσα. Τα ιδιωτικά αυτά προγράμματα κοστίζουν 3-4 χιλιάδες τον μήνα για κάθε οικογένεια.

Είναι πολλά τα λεφτά για τις φαρμακευτικές από τα υποκατάστατα

 Αυτά όλα, θα νομιμοποιήθούν με αυτό το νομοσχέδιο και θα τα βάλει στον ΕΟΠΑΕ. Έτσι θα έχουμε ένα υπερτροφικό, γραφειοκρατικό οργανισμό ιδιωτικού δικαίου, με διοίκηση που θα διορίζεται κατευθείαν από την κυβέρνηση και ο οποίος θα αποφασίζει για τα πάντα. Κανένα πρόγραμμα δεν θα έχει την δική του αυτοτέλεια, την δική του ανεξαρτησία, με τις δικές του αρχές ή την δική του συνέχεια. Θα αποφασίζουν οι διευθυντές του ΕΟΠΑΕ.

Θα αποφασίζουν ακόμα και σε ποιο πρόγραμμα θα εντάξουν τον εξαρτημένο που ζητά βοήθεια. Καταργείται η βασική αρχή, το αναφαίρετο δικαίωμα μέχρι σήμερα δικαίωμα να επιλέγει ο ίδιος ο εξαρτημένος το πρόγραμμά του. Το πρόγραμμα που του ταιριάζει.

Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Εδώ τα ομογενοποιούν όλα. Στο νομοσχέδιο προβλέπονται συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων δομών και υπηρεσιών, κάτι που θα αποφασίζουν οι διευθυντές. Αυτό σημαίνει πως από τις 15.000 εργαζομένων σε προγράμματα απεξάρτησης, κάποιοι θα απολυθούν. Θα απολυθούν επίσης και εργαζόμενοι από τα δύο ψυχιατρεία που κλείνουν.

Στον καπιταλισμό το κέρδος έρχεται πρώτο, ο άνθρωπος δεύτερος

Θα μου πείτε, γιατί να κάνουν μια τέτοια τομή που είναι καταστροφική για τα προγράμματα και τους εξαρτημένους σε μια εποχή που η εξάρτηση αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις;

"Όποιος έχει λεφτά θα πάει σε ιδιωτικό πρόγραμμα που θα έχει πια αναγνωριστεί, όποιος δεν έχει θα μείνει στην πιάτσα"

Το κάνουν κατ’ αρχήν για λόγους δημοσιονομικούς. Για να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες. Όπου τα περνάει όλα στον ΕΟΠΑΕ που θα ανήκει στον ιδιωτικό τομέα. Όποιος έχει λεφτά θα πάει σε ιδιωτικό πρόγραμμα που θα έχει πια αναγνωριστεί, όποιος δεν έχει θα μείνει στην πιάτσα. Γιατί θεωρούμε πως θα μείνει στην πιάτσα:

Γιατί τα προγράμματα τα δημόσια που είναι δωρεάν, από τη στιγμή που θα χάσουν τον χαρακτήρα και την φιλοσοφία τους, από τη στιγμή που θα υπάρχουν παρεμβάσεις στην λειτουργία τους δεν θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.  Δεν θα προσελκύουν εξαρτημένους και δεν θα έχουν αποτελεσματικότητα. Επομένως διαλύεται ο δημόσιος θεραπευτικός τομέας.

Το δεύτερο μετά τις περικοπές είναι η εξυπηρέτηση των φαρμακευτικών εταιρειών οι οποίες πιέζουν. Είναι πολλά τα λεφτά για τις φαρμακευτικές από τα υποκατάστατα.

Ο καλύτερος κοινωνικός έλεγχος επιτυγχάνεται με τις ουσίες. Παίρνει τις ουσίες, κάθεται στη γωνιά του και μπαίνει σε καταστολή

Το τρίτο είναι πως θέλουν να ελέγχουν τα πιο ευάλωτα και τα πιο ανήσυχα στοιχεία. Ο καλύτερος κοινωνικός έλεγχος επιτυγχάνεται με τις ουσίες. Παίρνει τις ουσίες, κάθεται στη γωνιά του και μπαίνει σε καταστολή. Δεν ασχολείται με κοινωνικά προβλήματα, δεν βγαίνει στους δρόμους. Δεν διεκδικεί. Μια νεολαία σε καταστολή 

Δηλαδή πιστεύετε πως ο σκοπός είναι αντίστοιχος με τον τρόπο που προωθήθηκε η ηρωίνη στα Εξάρχεια τις δεκαετίες του 80 και του 90.

Σαφώς, μπράβο. Βεβαίως. Θέλουν την νεολαία σε καταστολή. Με δεδομένο αυτό, τις οικονομικές περικοπές και την πίεση των πολυεθνικών του φαρμάκου καταλαβαίνει κανείς πόσο επείγονται να περάσουν το νομοσχέδιο. Αν περάσει δεν θα καταστραφεί μονάχα η ελπίδα στους εξαρτημένους αλλά και για τις οικογένειες.

Γιατί μια οικογένεια που έχει εξαρτημένο παιδί διαλύεται, καταστρέφεται.

Οι οικογένειες αρχίζουν να στέκονται στα πόδια τους, να χαμογελούν, να χαίρονται τη ζωή από την ώρα που το παιδί τους μπαίνει στο θεραπευτικό πρόγραμμα. Αν αυτό καταστραφεί δεν υπάρχει περίπτωση αυτές οι οικογένειες να δουν άσπρη μέρα, γιατί η εξάρτηση είναι εξάρτηση. Το παιδί θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει τα ναρκωτικά που έχει ανάγκη. Καταλαβαίνει κανείς τις συνέπειες σε όλα τα επίπεδα.

Αν δει κανείς τι γίνεται στο ΕΣΥ με την ιδιωτικοποίηση και την εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα να αποκτά μεγάλους ρυθμούς, με το ΕΣΥ να καταρρέει και αν έχεις ένα πρόβλημα και πας στα επείγοντα μπορεί να περιμένεις έως και 10 ώρες να σε εξετάσουν, ενώ αν χρειαστείς νοσηλεία, το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει κρεβάτι. Αν μπεις, μπορεί να μην υπάρχει προσωπικό να σου δώσει την φροντίδα που δικαιούσαι ως άνθρωπος.

Στο κάτω κάτω ο καθένας πληρώνει για να έχει φροντίδα υγείας, αλλά δεν μπορεί να την έχει τώρα γιατί το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει. Γιατί δεν έχει γιατρούς, προσωπικό, δεν έχει καν λεφτά για τα λειτουργικά έξοδα. Εμείς για αυτό θεωρούμε πως το ζήτημα αφορά επίσης την ΕΙΝΑΠ και την ΟΕΝΓΕ. Γιατί οι άνθρωποι που παλεύουν και αγωνίζονται να στηρίξουν το ΕΣΥ έχουν κάθε λόγο να στηρίξουν τον αγώνα μας.

Έχετε εικόνα, με την αλλαγή υπουργού αν έχει αλλάξει κάτι στο νομοσχ… (Χαμογελά πονηρά η κα Μάτσα με μάτια που λάμπουν, γελάω και εγώ από το πρόσωπό της που άλλαξε, συνεννοηθήκαμε) Ναι κα Κατερίνα, γνωρίζω ποιος ανέλαβε (γελάμε με τα μάτια και οι δύο).    

Το ΙΚΑ το διέλυσε. Τι να περιμένουμε; Πιο φανερά σημάδια για την τοποθέτηση δεν μπορούν να υπάρξουν. Τον έβαλαν σε αυτή τη θέση για να περάσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Στην απεξάρτηση και τους υπόλοιπους τομείς της υγείας.

Ας το πάμε ανάποδα. Ποια είναι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης υπέρ του νομοσχεδίου και πως εσείς τα αποδομείτε; 

Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως υπάρχουν πολλά προγράμματα που κάνουν καλή δουλειά, αλλά είναι το ένα ανεξάρτητο από το άλλο και δεν υπάρχει εικόνα που μπορεί να πάει ο εξαρτημένος. Γιατί έχουν στο μυαλό τους την εξάρτηση ως αρρώστια. Είναι άρρωστος και άρα πρέπει εμείς να ενώσουμε τα προγράμματα και να τον στείλει η επιτροπή εκεί που πρέπει να πάει. Κατά την κρίση της επιτροπής.

(...) Θέλουν να επικρατήσει ως κυρίαρχη πολιτική η χορήγηση υποκαταστάτων

Ξέρουν πως υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα όπως η υποστελέχωση και ευελπιστούν πως θα πάρουν πάρα πολλά χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα. Η Ευρώπη είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης και της μείωσης της βλάβης, οπότε θέλουν να επικρατήσει δηλαδή ως κυρίαρχη πολιτική η χορήγηση υποκαταστάτων, που αποτελεί γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Και θεωρούν πως θα λύσουν έτσι το πρόβλημα.

Κάθε πρόγραμμα είναι διαφορετικό

Αυτό που δεν λαμβάνουν υπ όψιν είναι πως κάθε πρόγραμμα έχει την φιλοσοφία του. Μια φιλοσοφία που πιστεύουν οι θεραπευτές και μπορούν να την μεταδώσουν στον θεραπευόμενο. Έτσι θα τον βοηθήσουν να αλλάξει ως άνθρωπος και να μην έχει ανάγκη τις ουσίες, αυτό είναι το σημαντικό, όχι να τις κόψει. Ο καθένας κόβει. Δεν υπάρχει εξαρτημένος που να μην έχει κάνει 10, 20, 100 «off» όπως το λένε. Αλλά ξαναρχίζουν. Πρέπει όμως να πιστέψει σε αυτό που κάνει. Οι θεραπευτές είναι εκπαιδευμένοι και έχουν αποκτήσει εμπειρία για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Που δεν μπορεί να το αγνοήσει κανένας. Εάν το νομοσχέδιο καταστρέψει αυτό το χαρακτηριστικό, δεν θα προσελκύει το πρόγραμμα εξαρτημένους.

Αυτό που δεν βλέπουν είναι πως δεν είναι νόσος, αλλά ένα ψυχοκοινωνικό φαινόμενο

Κάποια εποχή που υπήρχε μεγάλη κρίση στο ΚΕΘΕΑ κάποιες από τις δομές έκλεισαν. Χρειάστηκαν πάρα πολλές αναδιαρθρώσεις και τελικά πήρε τον δρόμο του. Αυτό που δεν βλέπουν είναι πως δεν είναι νόσος, αλλά ένα ψυχοκοινωνικό φαινόμενο και ο ψυχισμός του εξαρτημένου είναι ιδιαίτερος, ευάλωτος, πάντα πολύ ευαίσθητος.

Το 18 ΆΝΩ δίνει μεγάλη έμφαση σε αυτό. Να πιστέψει ο θεραπευόμενος πως δεν είναι ασθενής, δεν είναι χρόνιος, δεν είναι ανίατος, μπορεί να γίνει καλά. Να πιστέψει στις δικές του δυνάμεις και στην ικανότητα να λειτουργήσει ισότιμα με όλους μέσα στην κοινωνία. Να αναλάβει ευθύνες, να  σχεδιάσει και να βάλει στόχους.

Ειδικά στο 18 ΑΝΩ σε αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχοθεραπεία και η τέχνη. Η ψυχοθεραπεία για έτσι θα κάνει αλλαγές στον ψυχισμό του και η τέχνη για έτσι θα μπορέσει να εκφράσει συναισθήματα που είναι πολύ βαθιά θαμμένα μέσα του.

Παρακολούθησα την παράσταση Οι Ηλίθιοι στον Βύρωνα πριν από λίγους μήνες, με την Λεμονιά Αντωνάτου ως θεραπεύτρια και υπεύθυνη της δραματοθεραπείας…

Οπότε ξέρετε τι γίνεται με την τέχνη. Μεταμορφώνει τα παιδιά.

Έλαμπαν τα πρόσωπά τους. Ένιωθαν περήφανοι για τους εαυτούς τους και την δέσμευση που ανέλαβαν. Φαίνεται να λειτουργεί.

Έχουν τελειώσει το 18 ΑΝΩ χιλιάδες παιδιά. Κάποια εργάζονται ως ηθοποιοί, ποιητές, συγγραφείς, μουσικοί, έχουν αναπτύξει ταλέντα που ανακάλυψαν μέσα στο πρόγραμμα. Ένας άλλος πυλώνας του προγράμματος είναι πως μαθαίνουν να λειτουργούν μέσα από τις συλλογικές δράσεις και την κοινωνική αλληλεγγύη μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

Είναι πολύ σημαντικό να μπουν στο κλίμα της συλλογικής αλληλεγγύης, γιατί βγαίνουν από ένα ανθρωποφαγικό κλίμα απόλυτης αποξένωσης και περιθωρίου. Θα έλεγα αγριανθρωπισμού, αυτό δηλαδή που επικρατεί στην πιάτσα. Μας βοηθούν πάρα πολύ οι συλλογικές δράσεις των απεξαρτημένων γιατί συμμετέχουν στις παρεμβάσεις μας στους πρόσφυγες, συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που βγαίνουμε στον κόσμο να μιλήσουμε, για κοινωνικά θέματα, για την κακοποίηση της γυναίκας, όπως για την εξαρτημένη γυναίκα που είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση.

Ενυπάρχουν πολλά είδη κακοποίησης εις βάρος της ταυτόχρονα.

Πολλά. Πάρα πολλά. Είναι το μεγάλο θύμα. Ακόμα και του συντρόφου της που είναι τοξικομανής, κακοποιείται και από αυτόν, αυτή θα μεγαλώσει τα παιδιά, αυτή θα τον συντηρεί, ακόμα και τις ουσίες αυτή θα του τις εξασφαλίζει. Είναι τρομερό αυτό που γίνεται.

Υπάρχει ένα έργο σε αυτόν τον τομέα καθώς το 18 ΑΝΩ είναι το πρώτο που έκανε πρόγραμμα ειδικά για γυναίκες από το 1996. Από το 2006 ειδικό για μητέρες με τα παιδιά τους. Παιδιά που τα έπαιρναν μαζί τους στην πιάτσα. Τώρα μπαίνουν στο κλειστό πρόγραμμα για 9 μήνες και βγαίνουν στην επανένταξη. Αλλάζουν πραγματικά. Αυτές οι γυναίκες έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες, αλλά έχουν τραυματιστεί πολλαπλά. Σε πολλά επίπεδα. Και από την οικογένεια. Κυρίως από αυτήν.

Ήθελα να σας ρωτήσω κάτι πολύ ειδικό. Διαφαίνεται μια μεγάλη αύξηση σε πολύ φθηνά ιδιαίτερα βλαπτικά ναρκωτικά.

Το σίσα και για πολλά άλλα που έχουν να κάνουν με τις αμφεταμίνες. Οι οποίες αμφεταμίνες είναι ουσίες που προκαλούν ψυχώσεις. Πολλές φορές δεν είναι αναστρέψιμες, δηλαδή μπορεί να γίνει ένα ψυχωτικό επεισόδιο και να μην μείνει στο ψυχωτικό επεισόδιο αλλά μπορεί να γίνει μια μόνιμη διαδικασία.

Είναι πολύ επικίνδυνες ουσίες και δυστυχώς κάνουν θραύση γιατί...

Οι νέοι αισθάνονται την ανάγκη να ξεφύγουν από αυτή την πραγματικότητα που δεν τους λέει τίποτα. Δεν έχουν μέλλον, δεν έχουν παρόν και το παρελθόν δεν τους λέει τίποτα.

Γιατί φρόντισε η προηγούμενη γενιά να το μηδενίσει. Να πει «τέλος της ιστορίας», να κατεβάσει τα κοινωνικά πρότυπα, να απαξιώσει τους πάντες και τα πάντα, θεσμούς και πρόσωπα, οπότε που να στηριχθούν; Θέλουν να ξεφύγουν απλά.

Πιστεύετε πως πέρα από τις υπάρχουσες ιδιωτικές δομές θα ανοίξουν περισσότερα «μαγαζάκια»;

Γιατί όχι; Αφού έχουν κέρδος, θα βάλουν τα υποκατάστατα μέσα.

Να έρθει ο πελάτης να πάρει το υποκατάστατο και να φύγει;

Και χρησιμοποιούν και τον όρο πελάτης, ξέρετε!

Το κλείσιμο των δύο ψυχιατρείων που κλείνουν, πέρα από τα ζητήματα που αφορούν την απεξάρτηση και την ανεργία, τι αποτύπωμα θα αφήσουν στην κοινωνία;

Κατ’ αρχήν ένα ψυχιατρείο δεν κλείνει με έναν νόμο και μια απόφαση. Χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά στην κοινότητα, ώστε να μεταφερθούν οι λειτουργίες του σε άλλες δομές. Να μην χρειάζεται ο άνθρωπος μεγάλη νοσηλεία, να μην είναι πάνω από 2-3 εβδομάδες, να μην χρονίσει και να γίνει δουλειά στο περιβάλλον, ώστε να τον υποδεχθεί, να υπάρχει παρακολούθηση και κυρίως να υπάρχει κοινωνική επανένταξη. Να μπορεί αυτός ο άνθρωπος να βρει μια δουλεία, να απασχοληθεί, να ζήσει από αυτό, να υπάρχει ένα δίκτυο υπηρεσιών.

Αυτό σημαίνει «Κλείνω το ψυχιατρείο». Δεν το κλείνω με μια απόφαση, είναι βάρβαρο

Τώρα τι θα γίνει; Κλείνοντάς το, οι άνθρωποι που νοσηλεύονται, αν νοσηλεύονται σε τμήματα που πρόκειται να κλείσουν, πιθανότατα  θα μεταφερθούν σε ΜΚΟ. Έχει ήδη ψηφιστεί αν δεν εφαρμόζεται ήδη, να τους παίρνουν και την σύνταξη. Να έχουν κέρδη από αυτούς. Το έκαναν ήδη στους ηλικιωμένους, να παίρνουν την σύνταξή τους.

Ή θα τους μεταφέρουν σε ΜΚΟ (σ.σ. ιδιωτικά γηροκομεία) ή θα τους στείλουν στα σπίτια τους. Μια οικογένεια με ψυχικά ασθενή δεν αντέχει αυτό το φορτίο. Αν ο πατέρας ή η μητέρα είναι άνεργοι πως θα συντηρήσουν ένα παιδί που χρειάζεται πολύ φροντίδα και δεν έχει κανένα πόρο για να συντηρηθεί;

Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως αυτοί που θα μείνουν, θα είναι πολλοί σε μικρούς χώρους.

Η καταστολή θα μεγαλώσει, το σύστημα θα γίνει πιο κατασταλτικό.

Που οφείλεται η καταστολή;

Στην αδυναμία διαχείρισης.

Ακριβώς. Οι νοσηλευτές είναι ελάχιστοι και φοβούνται. Τους δένουν και μάλιστα μπορεί να τους δέσουν και 3-4 μέρες συνεχόμενες αν εισαχθεί κάποιος Παρασκευή, όπου θα τον λύσουν την Δευτέρα. Στο μεταξύ θα είναι στο κρεβάτι του καθηλωμένος όλα θα γίνονται εκεί.

Καταλαβαίνει κανείς τον εξευτελισμό και την ταπείνωση που υφίστανται αυτοί οι άνθρωποι κάνοντας όλες τους τις ανάγκες εκεί δεμένοι. Η καταστολή θα μεγαλώσει και θα μειωθεί ακόμα περισσότερο το προσωπικό, αφού θα γίνουν συγχωνεύσεις τμημάτων και θα απολυθούν.

Σας έχουν προσεγγίσει οι τομεάρχες της αντιπολίτευσης για τα συγκεκριμένα ζητήματα;

Ως παλιά διευθύντρια που έχω πάρει σύνταξη γνωρίζω πως η νυν διευθύντρια έχει ενημερώσει κάποιους βουλευτές και μια αντιπροσωπεία από εργαζόμενους του 18 ΑΝΩ πήγε στην Βουλή όπου ενημέρωσε όλα τα κόμματα.

Το θέμα είναι να μην φτάσει ως έχει και να μην εφαρμοστεί, γιατί θα είναι μια πραγματική καταστροφή

Γνωρίζω πως τα κόμματα έχουν ενημερωθεί. Δεν ξέρω πότε θα φτάσει για διαβούλευση, αλλά αν φτάσει σε διαβούλευση θα πάρει τον δρόμο του. Το θέμα είναι να μην φτάσει ως έχει και να μην εφαρμοστεί, γιατί θα είναι μια πραγματική καταστροφή.

Το φτιάξαμε από το μηδέν, ειδικά το 18 ΑΝΩ ήταν μια κλινική αλκοολικών και τοξικομανών, μέσα στο ψυχιατρείο, που έμπαιναν αλκοολικοί και τοξικομανείς με απόφαση εισαγγελέα, όπως συμβαίνει με τους ψυχικά ασθενείς.

Καταφέραμε και το κάναμε να λειτουργεί ανεξάρτητα από το εφημερείο και το ψυχιατρείο, να έχει συμβουλευτικούς σταθμούς. Από μια κλινική στο Δαφνί φτιάξαμε 33 κλινικές σε όλη την Αττική και τώρα όλα αυτά καταστρέφονται.

Πρόσφατα έγινε μια συνάντηση ή επιστημονική εκδήλωση, όπου συμμετείχαν πρόσωπα που θα παίξουν καίριο ρόλο στην εφαρμογή του νομοσχεδίου. Εκεί λέχθηκε μάλιστα μεταξύ άλλων σε θεραπευτές του 18 ΑΝΩ όταν μίλησαν για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα πως πρέπει να τα μειώσουν.

Γιατί έχει πολλά δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα το 18 ΑΝΩ για φοιτητές κοινωνιολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους που θα αναλάβουν στο μέλλον θέσεις ευθύνης. Ήδη πριν εφαρμοστεί το νομοσχέδιο.

Για αυτούς είναι περιττά αυτά. Θα κάνουν ταχύρρυθμα σεμινάρια επιδοτούμενα από την ΕΕ και θα πουν «τελειώσαμε». Αυτό είναι το πρόβλημα και είναι πολύ μεγάλο. Φαίνεται μια αντίφαση πως η κυβέρνηση πολεμά τους εξαρτημένους και όχι την εξάρτηση.

Έχετε εικόνα για τον μέσο όρο ηλικίας των τοξικοεξαρτημένων;

Στις πιάτσες κατεβαίνει ο μέσος όρος ηλικίας των χρηστών και έχει αυξηθεί ο αριθμός

Αυξήθηκε πάρα πολύ επί πανδημίας και συνεχίζει να αυξάνεται ο αριθμός των χρηστών σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πληροφορήθηκα για φοιτητές, από εύπορες οικογένειες, σε διάφορες πόλεις οι οποίοι κάνουν χρήση σκληρών ναρκωτικών. Δυστυχώς είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθείται διαρκώς και όχι αποσπασματικά. 

Σας ευχαριστώ κα Μάτσα και σας εύχομαι καλό αγώνα.

Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Επίλογος

Η κα Μάτσα είναι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος, με απίστευτη κατάρτιση, όμως κυρίως αναγάγει τα ζητήματα της τοξικοεξάρτησης στα επίπεδα της κοινωνίας και της πολιτείας. 

Η σκέψη της δεν είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα, όπου οι εταιρείες πιέζουν τις κυβερνήσεις σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης και το μεγάλο κέρδος από τα υποκατάστατα. Αντίθετα. Γνωρίζει την δύναμη του καπιταλιστικού συστήματος και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο και η ανάλυσή της λαμβάνει υπ' όψιν και την επιχειρηματική απληστία. Με το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο.

Αυτό που κατάλαβα από την αλληλεπίδραση της κυράις Μάτσα, χωρίς να γνωρίζω αν αυτό είναι ίδιον όλης της κοινότητας του 18 Άνω, είναι πως μπορεί να περάσει και να πείσει τους θεραπευόμενους, πως μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους.

Μπορεί όχι με την πρώτη προσπάθεια, καθώς είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, όμως περνάει την αυτοπεποίθησή της στους θεραπευόμενους. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για την αποτοξίνωση στη χώρα μας. Το βέβαιο είναι πως στον δημόσιο και τον πολιτικό λόγο χρειαζόμαστε περισσότερες Μάτσες και λιγότερους Βαρτζόπουλους και Γεωργιάδηδες 

Κεντρική φωτογραφία: Μαρία Γαλάτη.

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ